W toku postępowania o uregulowanie kontaktów z dzieckiem Sąd ustala, jak powinny wyglądać spotkania dziecka z osobą uprawnioną do kontaktów (najczęściej jednym z rodziców). Ustalając sposób w jakim dziecko będzie się kontaktowało z rodzicem, Sąd określi gdzie, w jakie dni i w jakich godzinach mają odbywać się kontakty. Sąd określi także to czy kontakty mają się odbywać w obecności innych osób.

Sądem właściwym do rozpoznania wniosku o uregulowanie kontaktów z dzieckiem jest sąd rejonowy miejsca zamieszkania dziecka.

Jeśli rodzice nie mogą się porozumieć i wypracować sposobu realizowania kontaktów z dzieckiem, Sąd na wniosek rodzica, w postępowaniu o uregulowanie kontaktów z dzieckiem, może określić sposób zachowania tych kontaktów. Uregulowanie kontaktów z dzieckiem może nastąpić na dwa sposoby – albo w toku postępowania wszczętego na wniosek jednego z rodziców albo w postępowaniu rozwodowym. Aby ustalić, jakie uregulowanie kontaktów będzie odpowiednie i zgodne z dobrem dziecka, Sąd przesłucha rodziców i przeprowadzi postępowanie dowodowe. Czasem, Sąd może uznać za konieczne również przesłuchanie dziecka, a także wziąć pod uwagę jego życzenia związane z realizowaniem kontaktów z rodzicami, jeśli uzna je za rozsądne. W uzasadnionych przypadkach Sąd może przeprowadzić dowód z opinii biegłych psychologów, którzy zbadają rodziców i dziecko pod kątem występujących między nimi relacji. Ponadto, rodzice będą musieli przejść testy psychologiczne, których celem jest ustalenie ich kompetencji wychowawczych.

W toku postępowania o ustalenie kontaktów z dzieckiem można złożyć wniosek o ich zabezpieczenie, czyli uregulowanie sposobu ich odbywania na czas trwania postępowania. Taki wniosek warto złożyć chociażby z uwagi na fakt, że sprawy sądowe często trwają wiele miesięcy, więc warto zadbać by już w tym czasie spotkania rodzica z dzieckiem były realizowane.

Sąd może zakazać kontaktów z dzieckiem tylko, jeśli stanowiłyby poważne zagrożenie dla dobra dziecka. Do zakazania kontaktów z dzieckiem nie jest zatem wystarczające jakiekolwiek zagrożenie dobra dziecka, ale musi to być zagrożenie poważne, czyli takie które wiąże się z zagrożeniem życia lub zdrowia dziecka, jego prawidłowego rozwoju lub bezpieczeństwa. Podstawą zakazania kontaktów z dzieckiem może być również demoralizujący wpływ kontaktów na dziecko, wykorzystywanie kontaktów do kształtowania u dziecka postaw aspołecznych albo postaci wrogości wobec drugiego rodzica.

Podstawą ograniczenia kontaktów z dzieckiem są wszelkie przesłanki wiążące się z kontaktami a dotyczące zagrożenia dobra dziecka. Przykładem może być sytuacja, gdy kontakty dziecka z długo niewidzianym rodzicem odbywają się poza miejscem zamieszkania dziecka i wiążą się z dla niego z dużym stresem, wtedy warto wziąć pod uwagę ograniczenie kontaktów w ten sposób, by mogły się one odbywać jedynie w miejscu zamieszkania dziecka.

Środkiem pozwalającym na wyegzekwowanie kontaktów z dzieckiem jest zagrożenie drugiemu rodzicowi nakazaniem zapłaty konkretnej kwoty do rąk drugiego rodzica. Na przykład w sytuacji, gdy matka dziecka uniemożliwia ojcu kontakty z dzieckiem, Sąd może nakazać jej zapłatę określonej kwoty na rzecz ojca dziecka.

Postępowanie w przedmiocie ustalenia kontaktów z dzieckiem inicjuje złożenie odpowiedniego wniosku do sądu rejonowego. W dalszej kolejności, Sąd wyznaczy posiedzenie, na którym przesłucha strony postępowania i rozpozna złożone wnioski dowodowe. Ponadto, Sąd może zasięgnąć opinii Opiniodawczego Zespołu Specjalistów Sądowych (OZSS) składającego się z biegłych psychologów. Zadaniem biegłych wchodzących w skład OZSS będzie określenie kompetencji rodzicielskich każdego z rodziców oraz więzi łączących ich z dzieckiem. W czasie rozprawy, Sąd będzie dążył do poznania rodziców i dzieci oraz ustalenia jaki sposób opieki na dzieckiem będzie najlepszy dla stron. Po przeprowadzeniu postępowania Sąd wyda postanowienie ustalające kontakty z dzieckiem.

Polski system prawny nie wymaga by prawa i obowiązki utrzymywania przez rodziców i dzieci wzajemnych kontaktów były regulowane wyłącznie w postępowaniu sądowym w drodze wydanego przez Sąd rozstrzygnięcia. Kwestia kontaktów z dzieckiem może być także uregulowania postanowieniami umowy między stronami – zarówno umowy ustnej jak i pisemnej.

Zakres władzy rodzicielskiej nie ma bezpośredniego wpływu na kwestię kontaktów tego rodzica z dzieckiem. Prawo do kontaktów rodzica z dzieckiem jest zatem niezależne od zakresu władzy rodzicielskiej.

Kwestie dotyczące kontaktów z dzieckiem rodzica, który nie mieszka z nim na stałe, mają istotne przełożenie na wysokość zasądzanych alimentów. W praktyce, im większe zaangażowanie rodzica w utrzymywanie więzi z dzieckiem tym większy wpływ tego czynnika na wysokość zasądzonych przez Sąd alimentów. Innymi słowy, im rodzic niemieszkający z dzieckiem sprawuje nad nim większą opiekę (w szczególności gdy jest ona powiązana z dodatkowymi kosztami) tym wysokość alimentów powinna być niższa.

Opieka naprzemienna polega na sprawowaniu przez rodziców opieki na dzieckiem naprzemiennie w równych okresach. W praktyce zatem dziecko może przebywać na zmianę u każdego z rodziców np. dwa tygodnie u mamy i kolejna dwa u taty.

Porozumienie rodzicielskie to pisemne porozumienie rodziców dziecka o sposobie wykonywania władzy rodzicielskiej i utrzymywania kontaktów z dzieckiem.